نفسم میگیرد در هوایی که نفسهای تو نیست

امید زندگیم ؛ عسل

در عجبم روزها چه زود از پی  هم می گذرند و تو روز به روز قد می کشیو بزرگتر می شوی .انگار هین دیروز بود که همه چیز را برای آمدنت مهیا می کردم برای فرشته ای که هیچ ازتو نمی دانستم.حال که به صورت ماهت می نگرم یاد آن روزهایی می افتم که چگونه صورت ماهت را تجسم می کردم.

تمام دارایی من آنقدر عاشقت هستم که اگر تمام کلمات زیبای دنیا را کنار هم بگذارم باز هم ذره ای از عشق و محبتم را به تو گویا نیستند.

به رابطه مان که می نگرم گاهی به این باور می رسم که من به وجود تو محتاج ترم ؛ به عطر تنت ، به آرامشی که در کنار ت تمام وجودم را فرا می گیرد.با تمام وجود هر سختی را برای بودنت ، داشتنت و ماندنت در کنارم به جان می خرم و پا به پایت قدم بر می دارم در تمام لحظه های زندگیت در سختی و ناخوشیت که همیشه دور بماند از تو.

قندیلکم چقدر زود بزرگ شدی . چقدر زود نام شیرینت را شناختی . نمی دانی چگونه با دلبری های کودکانه ات عشقت را به ما ابراز می کنی. تمام خستگی پدرت را پس از دیدنش با لبخند شیرینت بدر می کنی و لبخند و نوازش کودکانه ات مشت و مال شانه های خسته اوست. نگاه هایت که به هنگام کار مرا از این سو به آن سوی خانه جست و جو می کند بهتر از هر چیز است و من عاشق آن لحظه هایی هستم که به صورت نازنینت نگاه می کنم و تو از دور خنده ای سرشار از عشق و محبت جایگزین خستگی هایم می کنی. روح و آرامشم به هنگام خواب وقتی در آغوشت می گیرم در کنار تمام بهانه گیری ها و بی حوصلگی هایت برای خواب آن زمان که صدایم را می شنوی و لالایی هایم گوش هایت را نوازش می کند ساکت می شوی و به صورتم نگاه می کنیو لبخند می زنی و دستان نرم و لطیفت را به صورتم می کشی و خودت را بیشتر به آغوشم می چسبانی و من به داشتنت ، به بودنت ،و عشق و محبتت غبطه می خورم و می خواهم عقربه های ساعت درجا بزنند و آن لحظه هیچ وقت تمام نشود.

ذره ذره وجودم ؛ تمام من برای تو ، تمام آنچه دارم و ندارم .....همیشه باش ؛همینگونه که هستی ، ساده و بی آلایش ، پاک و مهربان

دوستت دارم رویای شیرینم