عسل ؛ دنیای مامان

شب تو آسمون، ماه هم خوابیده  لحافی از ابر، رویش کشیده   از توی جنگل، از اون پایینا صدایی میاد، صدایی تنها   ماه مهربون، دستش می گیره یه چتر ابری، تا پایین می ره   لالا لالایی، تق و تق و تاق دارکوبه بخواب، بی نور چراغ   لالا لالایی، جیک و جیک و جیک  باید بخوابی، گنجشک کوچیک   لالا لالایی، گردوی غلتون وقت خوابته، سنجاب شیطون   لالا لالایی،  لالایی لالا دخترم شده، وقت خواب حالا   رو بالش نرم، لحاف رنگین همش ببینی، خوابای شیرین   لالا لالایی لالا ...

دختر خوبم، ناز و عزیزم             آفتاب سر اومد، مهتاب می تابه بچۀ کوچیک، آروم می خوابه               لالالالایی  لالالالایی             بادوم خونه، پستۀ خندون صورت ماهت، گل تو گلدون             چقدر شیرینی، قند تو قندون  برات می خونم، از دل و  از جون           لالالالایی ...

لالایی ماه و مهتابه، لالایی مونس خوابه لالایی قصه گلهاست ، پر از آفتاب پر از آبه لالایی رسم و آیینه ، لالایی شعر شیرینه روون و صاف و ساده ، زلاله مثل آیینه لالایی گرمی خونه ، لالایی قوت جونه لالایی می گه یک شب هم ، کسی تنها نمی مونه لالایی آسمون داره ، گل و رنگین کمون داره توی چشمون درویشش ، نگاهی مهربون داره لالایی های من ماهه، بدون ناله و آهه بخون لالایی و خوش باش ، که عمر غصه کوتاهه   ...

لالایی کن ، لالایی کن ، لالایی؛ برات قصه می گم تا که بخوابی دیگه اشکی نریز نکن بی تابی ؛ می گم حکایت بره و گرگه برات می گم که دنیا چه بزرگه ؛ بخواب ای کودک من گریه بسه از اشکای تو این قلبم شکسته ؛ نذار مروارید چشات حروم شه لالایی می خونم تا شب تموم شه ؛ لالایی کن لالایی کن لالایی لالایی کن بخواب مامان بیداره ؛ گل بوسه روی دستات می کاره لالایی کن بخواب ای نور چشمام ؛ با تو رنگ خوشى می گیره دنیام لالایی کن لالایی کن لالایی ؛ تویی که پاک ترین خلق خدایی ...

لالا لالا باز شب رسید خورشید خانوم پایین پرید چشماتو روی هم بذار غصه هاتو به یاد نیار دست می کشم روی تنت قربون بوی پیرهنت اگه بخوای خواب می بینی ستاره هارو می چینی بگیر بخواب عزیزکم خوشگل من بانمکم فردا دوباره صبح می شه خورشید میاد پشت شیشه   ...