عسل ؛ دنیای مامان

دوران زیبای جنینی تو هر روز دارند سپری می شوند و شمارش معکوس برای در آغوش گرفتنت آغاز می شود.در این چند ماهی که در درونم هستی ، هر روز با تکانهایت شور و شوقی در من می آفرینی و من به وجودت عادت کرده ام ، به تکانهایت ، ضربه هایت ... روزی که به دنیا بیایی دلم برای این روزها تنگ می شود ولی دیدار تو شیرینی خاصی دارد . باورم نمی شود که دارم مادر می شوم ؛ مادر فرشته ای که خدا آن را به ما داده است . خداوندا مرا ببخش اگر بنده بدی بودم به درگاهت ، پلیدی ها را از من دور کن و گناهانم را تا کنون ببخش ؛ چرا که می خواهم با قلب و روحی صاف مادر شوم . لیاقت مادری را به من بده تا بتوانم فرزندی صالح تربیت کنم . فرزندی از دیار عشق و م...

درست زمانی که بین همه اگرها و باید ها و چون و چرا ها مصمم می شوی بنشینی بر سر سجاده مهرش و از خدا نام مادر را التماس کنی , آن زمان است که خداوند نعمتش را ؛ منتش را بر سرت تمام می کند و نام زیبای مادر را برازنده باقی اسمت می کند. قصه تنهایی روزهای زندگیت تمام می شود ؛ یکی می آید و تو به لطف بودنش بهترین حس ها را تجربه می کنی و به ضمانتش وام مادرانه می گیری... به همین تسهیل بی بدیل خودت را به میل خودت از دفتر اولویت ها داوطلبانه خط می زنی و یک نفر را مادرانگی می کنی تا انتهای زندگی درست مثل مادرت... یادم بماند که همه اینها خستگی دارد ... نگرانی دارد ... از خود گذشتگی دارد ... همه این حذف خودها!!! سخت است گاهی هم د...